Sokół de Carvin

Towarzystwo „Sokół” zostało założone 11 listopada 1922 r. w dzielnicy Pit 4 przez Polaków przybyłych do pracy w tutejszych kopalniach. Gimnastyka – ze słynnymi piramidami – była pierwotnie dyscypliną uprawianą głównie w ramach towarzystw „Sokół”, której początki sięgają roku 1867, kiedy to we Lwowie, na ziemiach okupowanych przez Cesarstwo Austriackie, zatwierdzono status pierwszego towarzystwa noszącego tę nazwę. W 1926 r. członkowie stowarzyszenia Carvin, chcąc uprawiać piłkę nożną, sport zbiorowy, który wtedy w osadach kwitł pełną parą, opuszczą „Sokoła” i utworzą „Ruch”, który od razu weźmie udział w mistrzostwach Polskiego Związku Piłki Nożnej we Francji, grając na stadionie Plantigeons i który stanie się kuźnią utalentowanych piłkarzy, z których część zostanie później zawodowcami w największych francuskich klubach. W 1945 roku klub połączy się z „Sports Union”, lokalnym francuskim klubem: narodził się amerykański klub Ruch Carvin… W okresie międzywojennym członkowie Towarzystwa „Sokół” brali udział w wielu polskich i francuskich imprezach sportowych. Był to czas pięknych festynów federalnych – słynnego złotego – kiedy to Sokołowie zasłynęli wśród ludności regionu. W czasie II wojny światowej działalność firmy została zakazana przez okupanta. Część jej członków wstąpiła do ruchu oporu i wojska. Po wojnie społeczeństwo odżyło. Od tego czasu Sokołowie zorganizowali wiele zawodów sportowych i folklorystycznych. Uczestniczyli w wielu festiwalach w Nord-Pas-de-Calais, Pikardii, Normandii, Belgii (Genk) oraz czterokrotnie w Rzeszowskim Światowym Festiwalu Folkloru Polskiego, w tym w lipcu 1969 roku, który był pierwszym. Byli także obecni w Polsce na kilku Światowych Igrzyskach Sportowych w Polonii, gdzie osiągnęli bardzo dobre wyniki w lekkiej atletyce. W 1975 roku Towarzystwo Carvin zostało uhonorowane nagrodą im. Oskara Kolberga za wybitne osiągnięcia w ochronie polskiego folkloru, nagrodą ufundowaną przez Ministerstwo Kultury i Sztuki RP. W tym samym roku przeszedł pod francuskie statuty. W 2002 roku z okazji 80-lecia istnienia firma została przyjęta w Warszawie przez stowarzyszenie „Wspólnota Polska” opiekujące się stowarzyszeniami polskiego pochodzenia na całym świecie, a w 2012 roku z okazji 92-lecia istnienia przez Komitet Polskich Igrzysk Olimpijskich, nadal w Warszawie. Dziś siedziba nadal mieści się w tej samej dzielnicy, na stadionie Plantigeons, a dokładniej w sali Léona Slojewskiego (1922-1979) zainaugurowanej we wrześniu 2008 roku na cześć człowieka, który był jej prezesem w latach 1954-1975 i który dokonał wielu rzeczy dla lokalnej społeczności, ale także dla Związku Sokół, którego był także prezesem w latach 1970-1975. Mottem Sokołów jest „W zdrowym ciele zdrowy duch”. Na jego fladze widnieje z jednej strony sokół trzymający w szponach hantle, z drugiej wizerunek Tadeusza Kościuszki, polskiego bohatera narodowego i patrona Sokołów. Wał jest również zwieńczony przez sokoła. Zarząd tworzą obecnie prezes Léon Kasprowiak, wiceprezesi Wanda Marciniak i Henri Konieczny, skarbnik François Gasiorek i sekretarz Laurence Solarczyk. Léon Slojewski (syn), prezes od 1975 do 1977, następnie od 1985 do 2002 jest prezesem honorowym. Aby lepiej poznać kraj swoich przodków, Sokołowie od 1990 roku organizują wiele wyjazdów w różne regiony Polski i mocno angażują się w partnerstwo miast Carvin i Kłodzko na Dolnym Śląsku. Dziś nadal pielęgnują przyjaźń francusko-polską, organizują przyjacielskie spotkania, pielęgnują polskie tradycje, uczestniczą w licznych imprezach organizowanych przez regionalną Polonię, prowadzą konferencje… i mają nadzieję, że w 2022 roku będą obchodzić setną rocznicę!