Konstytucja 3 Maja – uchwalona została 3 maja 1791 roku.  Konstytucja 3 Maja regulowała prawo RON, wprowadzając ład do zanarchizowanych rządów magnaterii.

Autorami Konstytucji 3 Maja byli Król Stanisław August Poniatowski, Ignacy Potocki i Hugo Kołłątaj. Nie obeszło się bez przeszkód podczas obrad w trakcie których uchwalono Konstytucję. W czasie obrad Sejmu Czteroletniego wielu posłów, pracujących na zlecenie państw ościennych (Rosji, Prus czy Austrii) , sprzeciwiało się powołaniu ustawy zasadniczej. Okazja nadarzyła się 3 Maja 1791 roku, wówczas wielu przeciwników konstytucji nie powróciło jeszcze z Wielkanocnego urlopu. Po siedmiogodzinnych obradach Sejm zatwierdził konstytucję, a król Stanisław August Poniatowski ją podpisał. Twórcy Konstytucji 3 Maja określili ją jako „ostatnią wolę i testament gasnącej Ojczyzny”.

Ojciec Święty kontynuuje swoją refleksję nad Chrztem, który – jak czytamy w Katechizmie Kościoła Katolickiego – jest „w szczególny sposób «sakramentem wiary», ponieważ jest sakramentalnym wejściem w życie wiary” (n. 1236). W liturgii chrztu, litania do wszystkich świętych, modlitwa egzorcyzmu i namaszczenie olejem katechumenów, od czasów starożytnych przypominają, że modlitwa Kościoła wspiera katechumenów w walce ze złem, towarzyszy im na drodze dobra, pomaga im wyzwolić się spod władzy grzechu, aby przejść do królestwa Bożej łaski. Kościół prosi o uwolnienie ich od wszystkiego, co oddziela od Chrystusa i przeszkadza w wewnętrznym zjednoczeniu z Nim. Także dla dzieci prosimy Boga o uwolnienie od grzechu pierworodnego i uświęcenie ich jako mieszkania Ducha Świętego (por. Obrzęd Chrztu Dzieci, n. 56). Chrzest nie jest formułą magiczną, ale darem Ducha Świętego, który uzdalnia tego, kto go otrzymuje „do walki ze złym duchem”. W tej walce nie jesteśmy sami. Kościół modli się, abyśmy nie ulegli zasadzkom zła, ale pokonali je mocą Paschy Chrystusa. Umocnieni przez zmartwychwstałego Pana, możemy z wiarą powtarzać słowa świętego Pawła: „Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia” (Flp4,13).

Santo Padre:

Do il benvenuto ai pellegrini polacchi. In modo particolare saluto l’Arcivescovo di Lublino, il Collegio dei Rettori, i Professori e gli Studenti dell’Università Cattolica di Lublino, pervenuti qui in occasione del 100° anniversario della sua fondazione e del 70° anniversario della pastorale studentesca. Con voi ringrazio il Signore per ogni bene spirituale che è nato nella vostra comunità universitaria in questo centenario. Vi incoraggio a continuare la ricerca dei legami esistenti tra fede e ragione, e al contempo a studiare nuovi metodi di approfondimento delle scienze umane e naturali, per rispondere sempre meglio alle sfide che il mondo moderno pone davanti all’uomo e alle società. Vi accompagni il vostro Professore Karol Wojtyla – San Giovanni Paolo II! Benedico di cuore voi e tutti i pellegrini qui presenti. Sia lodato Gesù Cristo!

Speaker:

Witam polskich pielgrzymów. W sposób szczególny pozdrawiam Arcybiskupa Lublina, Kolegium Rektorów, Profesorów i Studentów Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, którzy przybyli tu z okazji 100-lecia jego założenia i 70-lecia duszpasterstwa akademickiego przy uczelni. Wraz z wami dziękuję Panu za każde dobro duchowe, jakie zrodziło się w waszej wspólnocie uniwersyteckiej w tym stuleciu. Zachęcam was, abyście kontynuowali dobrą tradycję poszukiwania więzi łączących wiarę i rozum, a równocześnie, byście odkrywali nowe metody zgłębiania nauk humanistycznych i przyrodniczych, aby coraz lepiej odpowiadać na wyzwania, jakie współczesny świat stawia przed człowiekiem i społecznościami. Niech wam towarzyszy wasz profesor Karol Wojtyła – św. Jan Paweł II! Wam i wszystkim pielgrzymom tu obecnym z serca błogosławię. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Myśli do rozważenia :Ludzie szczęśliwi to ci, którzy osiągnęli pełnię miłości do Boga i człowieka.

17.11.2014 – 24.11.2014 
Trzeba być człowiekiem nierozumnym, żeby nie wiedzieć, że życie na ziemi kończy się prędzej czy później. Jak wielu ludzi nie chce o tym pamiętać.

29.09.2014 – 06.10.2014 
Dziś również, choć inną drogą i innymi metodami, próbuje się niszczyć chrześcijańskie korzenie Europy. Patrząc na to, w jakim kierunku idzie dzisiaj świat, coraz bardziej mamy świadomość, że potrzeba nowego cudu – dla Polski, dla Europy i dla świata.

Bp Lechowicz: dla wielu Polaków za granicą Kościół staje się domem

2017-05-02 14:26 

abd / Warszawa / KAI

Dla bardzo wielu Polaków za granicą to Kościół staje się domem, w którym spotykają się ze sobą, podtrzymują swoją znajomość polskich tradycji i kultury – mówi w rozmowie z KAI bp Wiesław Lechowicz, delegat KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej, nawiązując do Dnia Polonii i Polaków za Granicą, obchodzonego dziś w duszpasterstwach polonijnych na całym świecie.

Delegat KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej zauważa, że środowiska polonijne bardziej, niż w obchody Dnia Polonii i Polaków Zagranicą włączają się w uroczystość 3 maja, obchodzoną wśród Polaków na całym świecie.

– Te dni pozwalają zatrzymać się i objąć refleksją to, kim jesteśmy, skąd pochodzimy i co decyduje o naszej tożsamości. Tego dnia Polacy często biorą wolne w pracy, by móc uczestniczyć w nabożeństwach w intencji ojczyzny. W wielu miejscach na świecie, m.in. w Chicago odbywają się duże parady, które pokazują obecność Polaków w tych miastach i przy okazji wskazują na na troskę o patriotyzm i na więź, jaka istnieje pomiędzy Kościołem w środowiskach polonijnych i Polską – mówi w rozmowie z KAI bp Wiesław Lechowicz. Z kolei troska o właściwie pojmowany patriotyzm pomaga Polakom mieszkającym w różnych częściach świata w zachowaniu równowagi pomiędzy pielęgnowaniem polskich tradycji, a włączaniem się w życie społeczeństwa, w którym się znajdują. Jak mówi bp Lechowicz, kluczową rolę w budowaniu tożsamości polonijnej odgrywają polskie duszpasterstwa

„Dla bardzo wielu Polaków za granicą to Kościół staje się domem, w którym spotykają się ze sobą, gdzie podtrzymują swoją znajomość polskich tradycji i kultury” – mówi hierarcha i dzieli się wspomnieniem z ubiegłotygodniowej wizyty na północy Francji, gdzie mieszkają potomkowie polskich górników, którzy wyemigrowali tam w okresie międzywojennym.

„Wiele z tych osób nie potrafi dziś mówić po polsku, niektórzy nigdy w Polsce nie byli, ale kultywują polskie tradycje i zwyczaje, nie tylko te związane ze świętami religijnymi” – relacjonuje delegat KEP, który aktualnie przebywa z wizytą wśród Polonii w Norwegii, gdzie posługuje ok. 50 polskich księży, a w 25 ośrodkach na terenie kraju regularnie są sprawowane nabożeństwa w jęz. polskim.

Jak podkreśla bp Lechowicz, Dzień Polonii i Polaków za Granicą, to także ważne święto dla mieszkańców Polski, zwłaszcza wobec współczesnych wyzwań Europy i świata.

„Przypomina on, że jesteśmy wspólnotą i powinniśmy naszą modlitwą otaczać tych, którzy są daleko, a także w pewnym sensie brać odpowiedzialność za Polaków, którzy żyją w środowiskach niesprzyjających wierze chrześcijańskiej” – apeluje hierarcha i w imieniu swoim i Polaków za granicą wyraża wdzięczność za posługę duszpasterzy i sióstr zakonnych w środowiskach emigracyjnych. Podkreśla, że Polacy mieszkający poza granicami ojczyzny są coraz lepiej postrzegani przez lokalne społeczności i coraz rzadziej patrzy się na nich przez pryzmat różnorodnych stereotypów.

Struktury Polskiej Misji Katolickiej i duszpasterstwa polonijnego działają obecnie w 23 krajach na świecie. Są to: Argentyna, Australia, Austria, Belgia, Brazylia, Chile, Dania, Francja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Izrael, Kanada, Luksemburg, Niemcy, Nowa Zelandia, RPA, Szwajcaria, Szwecja, Turcja, Węgry, Wielka Brytania, Włochy.

Szacuje się, że poza granicami Polski mieszka obecnie ok. 20 mln osób pochodzenia polskiego. Posługuje wśród nich ok. 2 tys. księży i sióstr zakonnych, mając pod opieką ok. 1,5 tys. ośrodków duszpasterskich, w których regularnie odprawiane są nabożeństwa w jęz. polskim.